De weg naar Ponferrada, het emotioneelste moment op de camino.G
Goeie morgen beste blogvolg(st)ers.
We hebben onze eerste nacht achter ons in Santiago.
Jacky is de stad gaan verkennen , zelf zit ik aan het bureautafeltje om onze blog te vervolledigen.
Na onze beruchte nacht zijn we in het donker om 6u45' vertrokken voor een rit van 168 km.
We kregen onmiddellijk zware regenval met een vervaarlijke zijwind die ons bijna van de weg blies.
Het werd slalommen tussen diepe plassen, afgewaaide takken , grote bladeren. Dit is het befaamde Camino del Rey gedeelte. Als de wind tegen zit rijd je uren lang aan een gemiddelde van 10 km per uur.
Rond 10 uur stopte het met regenen .
Ons zware kletsnatte en onderkoelde lichaam kon drogen in de onverbiddelijke wind.
Gelukkig was deze gedraaid in de rug en werden we tegen bijna 40 km in het uur naar Astorga geblazen. Dit was al meer dan 100 km van onze rit.
Astorga is DE stad van de kunstenaar GAUDI. Hij heeft de stad glans gegeven.
Als Spanjetourist zeker de moeite
Na een kleine inwendige versterking op weg naar het moeilijkste deel.
De klim van meer dan 10 km naar El Cruz de Ferro. (Het ijzeren kruis)
Dit kruis staat op een houten paal van 7m hoog .
We zijn elk op ons eigen tempo naar boven gereden.
Ondertussen was het al na 17u, opnieuw in de regen met vervaarlijk dondergeroffel en bliksem in de omgevende heuvels .
Ik heb een tijdje alleen op deze massa van duizenden steentjes gestaan met de intenties van al de voorgaande caminogangers van al die jaren.
Zij zijn een blijvende herinnering voor de blijvende inspanning die je als caminoganger te voet of per fiets hebt afgelegd.
Mijn twee steentjes voor het gezin en een bijzondere intentie liggen aan de voet van het kruis.
Als volwassen man laat je dan je tranen de vrije loop.
Er reed een Spaans koppel met hun volumewagen naar de top.
We hebben wederzijds foto's van elkaar genomen en dankbaar afscheid genomen voor de getrokken foto's van dit heilige moment.
Terug op de fiets om in de plensende regen met donder en bliksem in het decor nog meer dan 30 km bijna uitsluitend afdalend naar de vestingsstad Ponferrada af te dalen.Rond 18u30' waren we opnieuw op de vooraf bepaalde eindbestemming aangekomen.
We waren
otaal verkleumd en uitgeput om onze fiets op een spekglad wegdek overeind gehouden te hebben.
Een warme douche en gezond avondmaal hielpen onze vermoeienis verdrijven.
De goede nachtrust die hier op volgde maakte ons sterk voor de volgende dag.
Nog even de gekende klassiekers
Het hoogteverschil met de klim naar het ijzeren kruis bedroeg nog 1364 hoogtemeters.
De gemiddelde dagtemperatuur voor deze herfstdag bedroeg 16 gr Celcius.
Ons calorieverbruik lag
rond de 3500 Cal.
De gemiddelde snelheid ondanks onze lange klim lag op 22,6 km.
Hiermee eindigt onze emotioneelste zondag van de laatste jaren .
pompeus kunstwerk van Gaudi voor de Cathedraal
We hebben onze eerste nacht achter ons in Santiago.
Jacky is de stad gaan verkennen , zelf zit ik aan het bureautafeltje om onze blog te vervolledigen.
Na onze beruchte nacht zijn we in het donker om 6u45' vertrokken voor een rit van 168 km.
We kregen onmiddellijk zware regenval met een vervaarlijke zijwind die ons bijna van de weg blies.
Het werd slalommen tussen diepe plassen, afgewaaide takken , grote bladeren. Dit is het befaamde Camino del Rey gedeelte. Als de wind tegen zit rijd je uren lang aan een gemiddelde van 10 km per uur.
Rond 10 uur stopte het met regenen .
Ons zware kletsnatte en onderkoelde lichaam kon drogen in de onverbiddelijke wind.
Gelukkig was deze gedraaid in de rug en werden we tegen bijna 40 km in het uur naar Astorga geblazen. Dit was al meer dan 100 km van onze rit.
Astorga is DE stad van de kunstenaar GAUDI. Hij heeft de stad glans gegeven.
Als Spanjetourist zeker de moeite
Na een kleine inwendige versterking op weg naar het moeilijkste deel.
De klim van meer dan 10 km naar El Cruz de Ferro. (Het ijzeren kruis)
Dit kruis staat op een houten paal van 7m hoog .
We zijn elk op ons eigen tempo naar boven gereden.
Ondertussen was het al na 17u, opnieuw in de regen met vervaarlijk dondergeroffel en bliksem in de omgevende heuvels .
Ik heb een tijdje alleen op deze massa van duizenden steentjes gestaan met de intenties van al de voorgaande caminogangers van al die jaren.
Zij zijn een blijvende herinnering voor de blijvende inspanning die je als caminoganger te voet of per fiets hebt afgelegd.
Mijn twee steentjes voor het gezin en een bijzondere intentie liggen aan de voet van het kruis.
Als volwassen man laat je dan je tranen de vrije loop.
Er reed een Spaans koppel met hun volumewagen naar de top.
We hebben wederzijds foto's van elkaar genomen en dankbaar afscheid genomen voor de getrokken foto's van dit heilige moment.
Terug op de fiets om in de plensende regen met donder en bliksem in het decor nog meer dan 30 km bijna uitsluitend afdalend naar de vestingsstad Ponferrada af te dalen.Rond 18u30' waren we opnieuw op de vooraf bepaalde eindbestemming aangekomen.
We waren
otaal verkleumd en uitgeput om onze fiets op een spekglad wegdek overeind gehouden te hebben.
Een warme douche en gezond avondmaal hielpen onze vermoeienis verdrijven.
De goede nachtrust die hier op volgde maakte ons sterk voor de volgende dag.
Nog even de gekende klassiekers
Het hoogteverschil met de klim naar het ijzeren kruis bedroeg nog 1364 hoogtemeters.
De gemiddelde dagtemperatuur voor deze herfstdag bedroeg 16 gr Celcius.
Ons calorieverbruik lag
rond de 3500 Cal.
De gemiddelde snelheid ondanks onze lange klim lag op 22,6 km.
Hiermee eindigt onze emotioneelste zondag van de laatste jaren .
, familie.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB4YEUS3Bc-t6wtvKRPkYJAFqskViR0Y9vxaFK2ZN-Yye8fYwNuGFiFzzIHXi69t_SAQ9gPlnW6cRqGp7iPwG1U2CYMnEX6prigz8QXAZLODZqXEAiCVg1Z80sedmJPF3CTf4syVAvcas/s320/20170827_131711.jpg)
Proficiat Dirck, je hebt het gedaan.
BeantwoordenVerwijderenHoedje af .....dik verdient, het was geen gemakkelijke tocht, met al die regen erbij.
groetjes van Marida